Sunday, July 31, 2016

30K and counting SALAMAT PO, KITA-KITS SA OATH TAKING

ni Admin Riyan



Taos pusong pasasalamat! 

Alam ninyo, bilang sa isa sa mga admin, gusto naming pasalamatan kayo sa pagpapalaganap ng mga kwento ng karanasan ng mga kapwa nating psych.

Sa totoo lang, kinakabahan rin kami sa darating na BLEPP dahil damang-dama rin namin yung paghihirap ninyo.

Itinayo ito ni Tino Repaso para makatulong sa mga self-reviewees ng BLEPP.

Isa ako sa maswerteng napili niyang maging admin noon (self-reviewee rin). Marami kasi akong natutunan at wala akong ibang makapitan kundi yung available resources ko at pati ang page na ito.

Hindi inakala ng page na ito *kaming mga admin* na marami na rin pala itong nagawa... mula sa pagbibigay noon ng scholarships *free review* sa ilan sa review centers hanggang sa pagpapalaganap ng mabubuting balita ng tagumpay ng ilang mga pumasa, mga masasalimuot rin na kwento, kwentong hindi malilimutan, funny memes, practice tests, links, video links, kung anu-anong psych resources at iba pa. Sobrang salamat! 

Sana mas marami pang magawa ito, at marami pang mga admin ang madagdag mula sa Mindanao, Visayas at Luzon.

Salamat mga bes! ðŸ˜šðŸ’–
Ipapanalangin namin na marami ang makapasa sa inyo sa darating na board exam at maraming pumasa sa larangan natin!

Sana sa page na ito, magsimulang magbuklod-buklod tayo sa pamamagitan ng pagbibigay ng tips, masasayang kwento, at kung anu-ano pa na patungkol sa larangan natin. Kaya kung nasaan ka man, mamahagi ka!  Welcome ka!

Para sa mga mageexam, sabihin niyo ito sa sarili ninyo at isigaw mo:

"Kita-kits sa oath-taking!"
Ito na ang moment mo, ibigay mo na ang best mo...bes!
‪#‎pagbabalik‬ ‪#‎pasasalamat‬ ‪#‎30klikes‬



 



lllll

Saturday, July 30, 2016

Fear is a good thing

ni  Alvin Joseph Mapoy 
Bulacan State University 
Top 8,  2015 Psychometrician Licensure Board Examination, PRC, July 2015

Hello po, gusto ko lang ishare yung experience ko last year. sa #RoadtoRPm at 1 year na ng release ng boards (sabi sa net pero tanda ko july 31 ko nalaman yung results).

Anyway, lahat siguro nang nangyari sa akin sa boards unexpected. tandang-tanda ko nung March 2015 bago ang graduation, sabi ko sa sarili ko 2016 na ako kukuha ng boards. Natatakot kasi talaga ako. During that time, alam ko nang gagraduate ako bilang Magna cum laude and I am proud of that, kaso yung pressure na syempre Cum laude ka latin honor ka, syempre dapat pumasa ka sa board exam. 

At natatakot akong mapahiya ang mga faculty ng school na pinangalingan ko. Nahihiya rin ako na mapahiya ako sa sarili ko. Ilang beses na rin kasing hindi ko natupad yung ineexpect ko sa sarili ko. Mahirap kasing magexpect, alam ko, pero yun nga, nakakapressure yung expectations, pero ayun nagtake ako ng board exam, bakit? because sabi ng prof ko, "Fear is a good thing" mas magiging maingat daw ako pag natakot ako at mas malaki ang chance na pumasa kaysa sa pag kampante ka.

Fast forward, during the review, after ng graduation, nagstart na ako, kaso ayun, walang kwenta ang pagrereview sa first few months. Distance learning lang kasi ako nakaenroll that time, hawak ko yung oras ko, dahil nga dun, 3 hours lang (minsan 1 hour) lang ako makapagreview araw-araw. Ano inaatupag ko? Ayun, computer games (need for speed, gta, etc.), ewan ko ba sa akin. Nagaasikaso pa ng requirements kaya ayun, wala, halos walang nadagdag sa karunungan ko. lol.

Tapos, one month na lang, dun na talaga dumating yung pressure sa akin. Napaiyak na lang ako sa sobrang takot kasi maraming nageexpect sa akin na papasa ako. Maski yung pamilya ko tanda ko sabi nila ang ineexpect nila is top 10 ako. Dun talaga ako nagulantang, yung after ng grad, gusto ko pang gawin lahat para mag-top 10 pero dumating yung 1 month na lang, tapos halos wala pa sa kalingkingan yung modules na nareview ko. 

Naalala ko talaga na umiyak ako mga 1 month, kasi feeling ko di talaga ako papasa. To the point, na sinasabi ko sa sarili ko na wala akong kwenta, na ang bobo ko, na ang tamad-tamad ko, bakit ko pa ineexpect na pumasa ako, eh ang bobo at tamad ko? Kinabukasan after ng aking "existenial crisis" sumugod ako sa Recto at naghanap ng reference books, naka almost 3k ako nun. Simula noong araw na yun, yung dating 3 hours kong pagreview, 8 hours na. Ang pahinga lang talaga is lunch tapos matutulog ako agad after dinner. Ayoko talagang pagurin yung sarili ko, sabi ko sa sarili ko. Hindi rin ako gumamit ng manila paper na isasabit sa dingding. Binasa ko yung mga libro na parang novels ni JK Rowling. 

1 week to go before the board exams, di ko nagawa yung goal ko na matapos yung modules at libro ko, nakakakalahati lang ako ng mga libro. Ayun, sabi ko, wala na to. Hindi na ko papasa, lalo na't narinig ko sa prof sa review center na usually daw ang pumapasa nagbabasa ng isang buong libro per subject eh ako? Puro hanggang chapter 5 lang dun sa 4 na libro. Tapos umattend ako ng parang final coaching, sa harap talaga kami pumuwesto ng mga kakilala ko. Ayun, confident kasi ako sa harap ng ibang tao pero that time, di ko mapigilang kabahan ng sobra, everytime na may sasabihin yung prof na di ko alam kinakabahan ako, sabi ko napaka-limited naman ng alam ko, pero di ko pinahalata sa mga kaibigan kong nageexpect sa akin. Medyo maayos naman grades ko sa mga mock exams, pero never tumataas sa line of 8, pero sabi ng mga kaibigan ko baka daw magtop ako. That time, di na ako umaasa. Naalala ko pa meron isang prof doon, na nagfinal push sa akin na baka nga kaya kong pumasa.

Dumating yung board exam, ayun, first subject TOP (yes, tuwang-tuwa ako, feeling magta-top notcher, mga 15 lang di ako sure na sagot), kaso after ng second subject (psych assessment) ayun diretso kay St. Jude (sa La Consolacion kasi ako nagexam), todo dasal na pumasa na lang ako, kahit di na magtop basta pumasa. Dumating yung last subject nung second day (I/O Psych), ayun halos maluha-luha na ako, di ko kasi nasagutan yung apat na tanong eh akala ko that time pag may blangko, (hal. number 45 yung di ko nasagutan, yung sagot sa number 46 mapupunta sa 45). Tinext ko pa yung mentor ko sabi ko "sir, baka di ako pumasa, may nablangkuhan akong number" sabi naman niya di naman ganun yun. Pero di ako convinced.

When waiting for the exam results, ayun, 10 days agonizing grabe, halos mamatay ako.  Pero naalala ko na around 7:00 am, naliligo ako may nagtext sa akin, sabi topnotcher daw ako. Feeling ko niloloko lang ako kaya diretso PRC at ayun nga nasa TOP 10 ako. Halos maiyak ako sa sobrang tuwa lahat ng sacrifices, worth it. lahat ng pagdududa ko sa sarili ko, nawala. Grabe, ang bait ni Lord. Siguro yun yung pinakaunexpected na nangyari sa buhay ko. 

Napakaunexpected nang lahat. Yung tao na pinagdududahan yung kanyang kakayahan siya pa yung nag-TOP 10. Hirap paniwalaan. Siguro ganun naman talaga ang buhay, minsan kung kailan ka kamuntikan nang sumuko, dun pa papatunayan ni Lord na dapat di ka sumuko. Na matuto rin tayong magtake ng risk. Sabi nga ng mentor namin, "Always remember that you are greater than the 450 questions" kahit magtop ka, pumasa, o bumagsak, hindi yun yung sukatan. The most important thing is the journey itself. At least for me.

#BLEPP2015
#RoadtoRPm

Monday, July 18, 2016

CAV PROCESSING FOR BLEPP 2016

May dalawang mabubuting tao ang naghayag ng kanilang karanasan sa pagpoproseso ng kanilang CAV (Certification, Authentication and Verification). Basahin! 

To our friends and mga kapatid sa Sikolohiya na kukuha ng their CAV para sa board exam...
1.    Go to CHED in Diliman, Quezon City.

2.    Proceed to the second floor and find the window "CAV Application" *madali lang to makita promise*

3.    Prepare the CAV that your Registrar gave you, certified true copies of your diploma at Board Exam TOR and 80php for the fee.

4.    CAV will be released within the day so just be patient. Magti-take talaga ng time kung medyo tangahali na kayo nakarating at may kasabay pa kayong iba (because they're catering whole IV-A and di lang psych ang inaasikaso syempre). Dumating kami sa CHED almost 10am na rin ay nakuha yung CAV namin ng mga 1:30 halos (naglunch pa kasi kami). It would really depend kung what day ka pupunta or kung marami kang kasabay. Dala na lang kayo ng friends, kwento para di kayo mabore along the way.

Contributor:

Ms. Sabrina Summer Samonte Medina



Another case:

Ganito po yung ginawa namin. Pumunta kami sa registrar at nag request ng tor. Tapos nagtanong about sa CAV. Sabi nung sa registrar, kailangang magbayad ng 150 sa acctg tapos mga 1 wk pwede na raw makuha. Sila na mag aasikaso. Pero inabot po ng almost a month. Yun lang po tapos okay na, nakuha na namin.

Contributor:

Ms. Maricar Pinangay


Salamat po sa mga nagshare! Sana mayroon din sa mga Visayas at Mindanao para mas matulungan din yung iba na naliito doon kung may iba pang proseso. J

May gusto ka rin bang i-share? Just send us a message at willing kaming mag-update.